“วัฒน์ วรรลยางกูร” นักเขียนรางวัลศรีบูรพา เจ้าของนวนิยาย “มนต์รักทรานซิสเตอร์” ได้จากไปอย่างสงบแล้ว คืนวันที่ 21 มี.ค.ตามเวลาในฝรั่งเศส หลังจากล้มป่วยด้วยเนื้องอกในตับกว่าครึ่งปีก่อนจะมีอาการติดเชื้อเมื่อต้นปี และสุดท้ายก็สิ้นลมอย่างสงบในโรงพยาบาลในกรุงปารีส
วจนา วรรลยางกูร ลูกสาว “วัฒน์ วรรลยางกูร” นักเขียนรางวัลศรีบูรพา โพสต์ผ่านเฟซบุ๊กของตัวเองเมื่อเวลา 05.31 น.วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ.2565 ระบุว่า บิดาเสียชีวิตแล้ว เมื่อ 21.30 น.ของ 21 มี.ค. หรือ 03.30 น.ของ 22 มี.ค.ตามเวลาในประเทศไทย
“คุณพ่อวัฒน์ วรรลยางกูร จากไปแล้วราวช่วงสามทุ่มครึ่งตามเวลาในฝรั่งเศส หากมีรายละเอียดเพิ่มเติมทางครอบครัวจะแจ้งอีกครั้งค่ะ” วจนา โพสต์ผ่านบัญชี Toei Wajana (วจนา วรรลยางกูร)
ก่อนหน้านี้ วัฒน์เข้ารับการผ่าตัดเนื้องอกที่ตับเมื่อกลางปีที่แล้ว ซึ่งผ่านไปด้วยดี ประกอบกับต้นฉบับหนังสือเล่มใหม่ที่เขาใช้เวลาเขียนนานถึง 7 ปี เสร็จสมบูรณ์ นักเขียนและนักต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยวัย 67 ปีบอกกับลูกๆ ว่า “ปี 2565 จะเป็นปีที่ดีสำหรับพ่อ”
แต่ยังไม่ทันผ่านพ้นเดือนแรกของปี วัฒน์ซึ่งมีสถานะเป็นผู้ลี้ภัยอยู่ในประเทศฝรั่งเศส ก็ถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาลเนื่องจากการติดเชื้ออย่างรุนแรง การทำงานของเขาอวัยวะหลายอย่างล้มเหลว เขาหมดสติไปนานถึง 4 วัน อยู่ได้ด้วยเครื่องช่วยหายใจและอุปกรณ์พยุงชีพต่างๆ แพทย์ส่งข่าวแจ้งครอบครัวของเขาในไทยช่วงปลายเดือน ม.ค.ว่า “โอกาสรอดมีน้อย”
ข่าวนั้นทำให้ วนะ วรรลยางกูร ลูกชายคนโตของวัฒน์ ถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ แต่ในภาวะที่บีบคั้นหัวใจอย่างที่สุด เขากับน้องๆ อีก 2 คน ยังหวังว่าจะมีปาฏิหาริย์ สามพี่น้องวางแผนจัดเตรียมการเดินทางไปฝรั่งเศสอย่างเร่งรีบ มิตรสหายในแวดวงวรรณกรรมประกาศระดมทุนเพื่อสมทบทุนค่าเดินทางของพวกเขา ไม่กี่วันเงินจำนวนหลายหมื่นบาทก็ถูกโอนเข้าบัญชีของวจนา วรรลยางกูร ลูกสาวคนสุดท้อง ของวัฒน์ เพื่อนๆ อีกส่วนหนึ่งช่วยกันจัดเตรียมเอกสารสำหรับขอวีซ่าและเอกสารรับรองการฉีดวัคซีน/การตรวจโควิด-19
ระหว่างนั้นลูกๆ ได้รับข่าวดีเล็กๆ ว่า วัฒน์มีอาการดีขึ้นเล็กน้อย เขาฟื้นกลับมามีสติอีกครั้ง แม้หมอจะยังไม่ยืนยันว่าพ้นขีดอันตราย แต่ลูกๆ ก็นับว่านี่คือปาฏิหาริย์แล้ว
ทั้ง 3 คนเดินทางถึงกรุงปารีสเมื่อต้น ก.พ. และหลังจากผ่านความทุกข์ทรมานที่ต้องอยู่ห่างไกลกันในภาวะความเป็นความตายในที่สุดพ่อ-ลูกก็ได้พบกันในหอผู้ป่วยหนักของโรงพยาบาลเมื่อวันที่ 5 ก.พ.
วนะ ศิลปินวาดรูปอิสระวัย 35 ปี เล่าให้บีบีซีไทยฟังหลังจากได้พบพ่อเป็นครั้งแรกในรอบ 2 ปี ว่าอาการทรงๆ ค่อนไปทางลบ ภาพแรกที่วนะเห็นคือวัฒน์นอนสะลึมสะลืออยู่บนเตียงผู้ป่วยในห้องปลอดเชื้อ เครื่องช่วยหายใจและอุปกรณ์พยุงชีพถูกถอดออกไปแล้ว แต่ยังคงมีสายยางให้อาหารและติดเครื่องวัดสัญญาณชีพตลอดเวลา
ก่อนหน้านี้หมอห้ามเยี่ยม แต่ตอนนี้อนุญาตให้เข้าเยี่ยมได้วันละ 3 ชั่วโมง ระหว่างการเยี่ยมครั้งแรก พ่อ-ลูกไม่ได้คุยอะไรกันมากนัก เพราะวัฒน์อ่อนเพลียมาก แต่อย่างน้อยเขาก็รับรู้ว่าลูกๆ ได้มาอยู่ใกล้ๆ แล้ว
“ตอนที่ไปถึงพ่อหลับอยู่ ผมก็เข้าไปปลุก พ่อยังเบลอๆ ต้องใช้เวลาทบทวนกันอยู่พักหนึ่ง พ่อก็รับรู้ว่าพวกเรามาหาแล้ว เขาก็บอกว่าดีแล้วที่มาอยู่กับพ่อ”
“ในความโชคร้ายก็ยังโชคดีที่โรงพยาบาลที่นี่อุปกรณ์ค่อนข้างพร้อม และการรักษาพยาบาลเป็นสวัสดิการที่ไม่มีค่าใช้จ่าย” หมอบอกกับเขาว่าอาการของวัฒน์ยังทรงๆ อาจจะดีขึ้นหรือแย่ลงก็ได้ ขณะนี้ยังต้องให้ยาฆ่าเชื้อ เฝ้าระวังการติดเชื้อเพิ่มและรักษาตามอาการ ยังไม่มีกำหนดว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่
วนะบอกว่าเขากับน้องๆ วางแผนว่าจะอยู่ฝรั่งเศสประมาณ 1 เดือน และตั้งใจว่าจะไปเยี่ยมพ่อที่โรงพยาบาลทุกวัน “เราหวังว่าพ่อจะสู้” เขาบอกระหว่างสนทนากับบีบีซีไทย จากฝรั่งเศสผ่านแอปพลิเคชั่นไลน์ เมื่อคืนวันที่ 5 ก.พ.ตามเวลาไทย
วัฒน์ วรรลยางกูร เกิดเมื่อวันที่ 12 ม.ค.2498 เป็นนักเขียน ที่ปรึกษาสมาคมนักกลอนแห่งประเทศไทย และสมาชิกสมาคมนักประชาธิปไตยชาวไทยไร้พรมแดน เกิดที่ ต.ตะลุง อ.เมืองลพบุรี มีผลงานเขียนทั้งเรื่องสั้น นวนิยาย บทกวี เพลง และสารคดีมากมาย โดดเด่นจนได้รับรางวัลศรีบูรพา จากกองทุนศรีบูรพา เมื่อปี 2550 ผลงานนวนิยาย “มนต์รักทรานซิสเตอร์” เคยได้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ ปี 2544 กำกับการแสดงโดย เป็นเอก รัตนเรือง
วัฒน์ วรรลยางกูร สมรสกับ อัศนา วรรลยางกูร มีบุตร-ธิดาด้วยกัน 3 คนคือ นายวนะ นายวสุ และ น.ส.วจนา วรรลยางกูร ปี 2557 วัฒน์ได้เดินทางออกจากประเทศไทย ลี้ภัยไปอยู่ในลาว เพื่อหลีกเลี่ยงการกวาดล้างทางการเมือง เขาถูกออกหมายจับข้อหาตาม ป.วิอาญา ม.112 จากการถูกกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดแสดงละครเรื่องเจ้าสาวหมาป่า เขาเดินทางลี้ภัยต่อไปยังกรุงปารีส ฝรั่งเศส ช่วงพฤษภาคม 2562
ผลงานนวนิยายที่สร้างชื่อเสียงให้วัฒน์ มีอาทิ ตำบลช่อมะกอง ด้วยรักแห่งอุดมการณ์ คือรักและหวัง เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ ปี 2528 บนเส้นลวด มนต์รักทรานซิสเตอร์ จิ้งหรีดและดวงดาว ปลายนาฟ้าเขียว เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ ปี 2534 เทวีกองขยะ ฉากและชีวิต เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ ปี 2540 สิงห์สาโท เข้ารอบสุดท้ายซีไรต์ปี 2543 The pickup ขับชีวิตสุดขอบฟ้า
ผลงานเรื่องสั้น ที่โด่งดัง อาทิ นกพิราบสีขาว หรือความหวังเมื่อเก้านาฬิกา กลั่นจากสายเลือด ข้าวแค้น น้ำผึ้งไพร ใต้เงาปืน งูกินนา นครแห่งดวงดาว ฝุ่นรอฝน ลูกพ่อคนหนึ่ง(ถากไม้เหมือนหมาเลีย) เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ ปี 2530 กลับมาเมื่อฟ้าค่ำ เรื่องเล่าอันพร่าเลือน รถไฟสังกะสี ขบวนหนึ่ง 2513-2523 รถไฟสังกะสีขบวนสอง 2524-2528 นิยายของยาย (รวมเรื่องสั้นชุดจบในตอน) สู่เสรี ปลาหมอตายเพราะไม่หายใจ
ส่วนบทกวี ประกอบด้วย ฝันให้ไกลไปให้ถึง เงาไม้ลายรวง เข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ ประจำปี 2534 กระท่อมเสรีภาพ เสน่หาป่าเขา
