เช้าของวันที่ 13 เมษายน…วันปีใหม่ไทย เมื่อปี พ.ศ.2516 คณะนักอนุรกษ์ กรมป่าไม้ มีภาระกิจสำคัญ ในพื้นที่อยู่อาศัยยั่งยืน ของสัตว์ป่านานาชนิด…ที่นั่น
ทุ่งใหญ่นเรศรวร…เช้าวันนั้น 52 ปี ผ่านไปนานแล้ว แต่ดวงวิญญาณสัตว์ป่า ที่ถูกมนุษย์ใจบาป ไล่ล่า ฆ่าเอาเนื้อ และบางส่วน ไปจากร่างของเขา ยังเป็นเจ้าป่า เฝ้าดูแลมรดกโลกแห่งนั้นอยู่มากมาย
พวกเราพร้อมแล้ว ที่จะเผชิญหน้ากับกลุ่มนักล่าสัตว์ในเครื่องแบบ…ต่อไป
เราถูกปลุกขึ้นมา ด้วยกลิ่นข้าวสวย ในกระบอกไม้ไผ่ ฝีมือน้องๆ นักศึกษาเป็นแม่ครัวหัวป่า
อาหารมื้อเช้าวันสงกรานต์…ปลากระป๋องต้มยำ ก็พอเพียงกับมื้อแรก แค่รองท้อง…
พวกเรารวมกลุ่ม…นั่งตรวจสอบข้อมูลของกลุ่มนักล่าสัตว์ อยู่ในแคมป์ ที่ต้องรู้ว่า มีคนในเครื่องแบบพวกไหนบ้าง
ผมขอดูคนแรก เพราะรู้จากน้องๆ นักศึกษาว่า มีนายตำรวจใหญ่นครบาล รวมอยู่ด้วย…กับหลายคนที่ผมคุ้นเคย
จึงต้องเปลี่ยนแผน…เอาผมไปลงข้างทาง ใกล้ๆ แคมป์ เพียงลำพัง
จากนั้น พวกเราก็เริ่มเดินทางตามแผน ตกลงให้ผมแยกตัวลงจากรถ…ริมห้วยต้นน้ำซาเซโว้
ขณะนั้นเวลา ประมาณ 8 โมงเช้า… ระหว่างนั่งรอ… ผมเปลี่ยนเสื้อผ้า ลงลุยลำห้วย ย้อนไปยังที่ตั้งแคมป์ริมห้วย
กับ..กล้องถ่ายรูป ติดเทเล่ซูม พอที่จะดึงภาพไกลตามาได้
แทบไม่น่าเชื่อ…ริมห้วยเช้าวันนั้น มีผู้หญิงนั่งซักผ้าอยู่ริมลำธาร จึงยกกล้องถ่ายภาพส่องไปดู และบรรทึกภาพนั้นไว้
จะใช่หรือไม่ ที่น้องๆนักศึกษา บอกไว้ล่วงหน้า..”มีดาราสาวคนดังมาด้วย”
ผมต้องรีบล่องลำธาร…กลับมาที่เดิม ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว มีคนแอบไปทางนั้น
เปลี่ยนเสื้อผ้า…นั่งรอคณะอยู่ใต้ต้นไม้ริมห้วย
พลันก็มีเสียงดังมาจากลานกว้างข้างหน้า…เฮลีคอปเตอร์ กำลังสตาร์ทเครื่อง
แหละค่อยๆบินขึ้นเหนือยอดไม้…ผมหยิบกล้องถ่ายรูปส่องไป ขณะเครื่องทะยานขึ้น
ได้ภาพนั้นมา…แค่ 3 รูป คือหลักฐานสำคัญ ที่จะบอกได้ว่า นักล่าสัตว์ ที่มาตั้งแคมป์
ไม่ธรรมดาแน่นอน!!
กระทั่งเวลา 10 โมงเช้า…คณะเจ้าหน้าที่ป่าไม้ และนักศึกษา เดินทางออกมาจากแคมป์ มาพบกันตามนัดหมายไว้
“พี่ถ่ายรูป ฮ ได้หรือเปล่า??” คุณไพบูลย์ สุขสุเมฆ ถามผมคำแรก
“เรียบร้อยครับ…ได้แค่ 3 รูป ฟีล์มหมดพอดี”
ทุกคนตะโกนขึ้นมา เป็นเสียงเดียวกัน…”หลักฐานเด็ดอยู่ในภาพนี้แหละครับ”
ขึ้นรถเดินทางแยกย้ายกันกลับ…ได้รู้เพิ่มเติมจากพี่ๆป่าไม้ว่า “มันขนเนื้อสัตว์ขึ้น ฮ.ขอให้ ฮ มันตกกลางทาง”
ทุกคนยกมือท่วมหัว…สาปแช่งให้มีอันเป็นไป พร้อมวิญญาณสัตว์ป่า ด้วยเถิด!!
คำสาปแช่งของพวกเรา ในวันสงกรานต์ ปี พ.ศ.2516…นรกรับรู้ รอรับพวกเขาอยู่ หรือไม่
ผมและคณะ…กลับไปแล้ว ยังต้องเผชิญกับอำนาจมืด เรื่องราวอื่นๆต่อไป แค่ไหนอีก
จะนำมาทบทวนให้ทราบ ทุกเส้นทางอันตรายกับชีวิต แบบไหนบ้าง…ติดตามต่อไปครับ.
