(ตอน) การเมือง (และ) ข้าราชการเดินไปสู่…โคลนตม!!
——————————-
แบบอย่าง….ทางเดินในอดีตชีวิตที่ผ่านมา กับ ความเป็นจริงปัจจุบัน บางบริบท ก็ยังมีช่องมองต่างกัน
ดั่งสุภาษิตโบราณ…ที่ว่า “สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อีกคนสายตาแหลมคม มองเห็นดวงดาวเต็มท้องฟ้า”
บางคนสอนลูกสอนหลานว่า…”เดินตามหลังผู้ใหญ่หมาไม่กัด”
หรือชี้บอก…”ความเป็นธรรมเบื้องต้น นำไปสู่ความยุติธรรมได้เสมอ”
หรือ… “ศาลที่พึ่งสุดท้ายของความยุติธรรม”
คือ…หลายช่องทางหลุดพ้น ความชั่ว ที่ถูกตราหน้า แค่มุมมองแตกต่างกัน จากหลักฐานพยานที่เชื่อถือได้เท่านั้น!!
จึงยกประโยชน์ให้จำเลย..พ้นความผิด ที่ไปคิดในสิ่งที่มองเห็นต่าง อาจจะพอมองเห็น บริบทของสังคมเจ้าปัญญา…ย่อมมีปัญหาต่างกัน
ถามว่า…แค่สุภาษิต หรือ บทกวี มีคุณค่า สามารถนำมาเชื่อมต่อ ให้ความคิดเห็นตรงกันได้ไหม??
คงไม่ใช่ทั้งหมดอีกนั่นแหละ…นอกจากทุกคนสายตาแหลมคม หัวใจ-ดวงตา ทุกดวง มองเห็นธรรม
ความเผลอเรอ ไปกับการทำชั่ว…กรรมชี้เจตนา หนีไปทางอื่นไม่ได้อีก
บ้านเราเมืองเรา…สังคมไทยในยุค “สองคนมองตามช่อง” มองเพื่อหาทางออกที่ตนเห็นเช่นนั้น!!
จึงถูกนำมากองรวมกันเป็น “ขยะสังคม” ที่ยากจะแยกแยะออกมาได้หมด!!
“รัฐบาล” คือฐานใหญ่ ถ้าตั้งใจจูงเดินนำทางไปสู่ความสงบสุขด้วยกัน อย่างจริงใจ จะต้องกวาดขยะส่วนเกินเหล่านี้..ออกไปจากฐาน “รังโจร”
ไม่ใช่เป็นที่รวมของ…สิ่งปฏิกูล ที่ประชาชนมองเห็นแค่โคลนตม
“ข้าราชการประจำ” หัวไม่สั่น หางไม่ส่าย ใช้อำนาจ เปิดช่องทางโคลนตมไปสู่ดวงดาวที่แพรวพราว เพื่อตน และบริวาร
ยุคนี้…ทุกวันนี้ เรามองไม่ชัด อีกหรือ “คนดี” ถูก แยกแยะออกจาก “คนชั่ว” ไม่ได้
สังคมการเมือง-ข้าราชการประจำ…แม้จะไม่ใช่ทั้งหมด ก็แทบมองไม่ออก “สูง-ต่ำ อยู่ที่ทำตัว ดี-ชั่ว อยู่ที่ตัวตน” อยู่ตรงไหนบ้าง??
ร่างของพวกเราประชาชน…จึงถูกนำมาปูนอนให้พวกเขาเดินไปสู่อำนาจ ได้ตลอดไป
#สุคนธ์_ชัยอารีย์
#สืบจากข่าว รายงาน
