ความตาย…ที่ถูกมองข้าม!!
สังคมไทย…ปัจจุบันถูกบ่มเพาะไว้กับ ความบันเทิง นอกลู่นอกทาง สนุกกันทั่วไทย มากไปหรือไม่??
ที่ถูกนำไปร้อยเรียงรวมไว้กับ วัฒนธรรม ประเพณีดั้งเดิม เพื่อดึงดูดการท่องเที่ยวไทย
เป็นความภาคภูมิใจ ในแนวนโยบายขายวัฒนธรรม เป็นสินค้านอกรีดข้างถนน!!
รัฐบาลและนักธุรกิจ คิดด้านผลประโยชน์…มันคุ้มค่ากับ ความเสื่อมเสียที่ตามมาหรือไม่??
ที่เห็นตัวเลขรายได้สูงขึ้น จากนักท่องเที่ยวแนวสนุกสนาน เพียงข้ามวันข้ามคืน…คุ้มมั้ย??
พวกเราก็ตื่นเต้นกันไป…จนลืมนึกถึงผลกระทบด้านอื่นๆตามมา ก็ได้แต่นั่งเสียใจทีหลัง กับสินค้าขายดีกลางถนนสาธารณะเหล่านั้น
ทุกเทศกาลงานประเพณีพื้นบ้านไทย ที่มุ่งเน้นถึงความหลากหลายในสังคมพื้นบ้าน
ค่อยๆหายไป…แทบไม่หลงเหลือให้เห็น
เพราะต่างเน้นเรื่อง…ธุรกิจท่องเที่ยวสนุกสนานบันเทิงเริงรมย์ เต้นแร้งเต้นกาตามท้องถนน ด้านเดียว!!
ในที่สุด…เราก็รู้ เราก็เห็น ตัวเลขความสูญเสีย มากมายขนาดไหน??
ตาย-เจ็บ คาถนน แน่นอยู่ตามโรงพยาบาล นับร้อย…นับพัน!!
ทุกปีของวันปีใหม่…วันสงกรานต์ ต้อง มานั่งนับศพ 7 วันอันตราย ซ้ำซาก
ความรู้สึกที่ต่างกัน…พวกปิดถนนทำธุกิจ หน้าบานเป็นกะด้ง และรัฐบาลมองข้ามศพนับร้อย เป็นความสำเร็จ
กับ…น้ำตาแทบเป็นสายเลือด ของคนที่เหลืออยู่ข้างหลัง ในวันมงคลชีวิต
มีใครพูดถึง…ผลประโยชน์ที่ได้ กับความสูญเสีย นับร้อยนับพันชีวิต ตายและเจ็บ ในทุกปี
มีทางไหนพอที่จะหยุดความตายและเจ็บ ข้างถนน คนต้องเดินทาง ไปหาครอบครัวด้วยความปลอดภัยได้บ้าง
ยังไม่มีใครปริปากพูดถึง…เหมือนมองแค่ผ่านสายตา หลังความบันเทิงรื่นเริงใจ พ้นไปอย่าง ไม่ใยดี??
รัฐบาลใจร้ายเกินไปไหม??
