ความเติบโตของปรัชญาแนวคิด “ประชาธิปไตยเสรีนิยม” ที่เผยแพร่เบ่งบานช่วงหลัง “สงครามเย็น” ที่ผ่านมา โดยเฉพาะการนำเสนอความคิดของฟูกูยาม่า ที่เขียนใน THE END OF HISTORY AND THE LAST MAN จนกลายเป็นแนวคิดนำทางปรัชญาการเมือง เสมือนคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ บานสะพรั่ง สร้างอำเภอใจในวงจรการเมือง แบบไร้คู่แข่ง ส่งผลให้เกือบทุกมุมโลก เดินตามสังคมประชาธิปไตยของตะวันตก! บนพื้นฐานที่เชื่อว่า เป็นแนวปรัชญาการเมือง หนทางเดียวของทุกบ้านเมือง ทุกสังคมประเทศ และสังคมโลกทั้งใบ!
อย่างไรก็ตาม “ดร.อภิชาต ทองอยู่” นักวิชาการด้านภูมิรัฐศาสตร์ ได้สะท้อนปรากฏการณ์ความจริงจากสังคมอีกด้าน ซึ่งถูกค้นพบใหม่! โดยดำเนินปรัชญาแนวทางทางการเมืองที่ต่างออกไป และได้สร้างการเติบโตทางสังคม เศรษฐกิจ-ความมั่นคง-หยุดความยากจน ผู้คนกว่า 700 ล้านคน เช่น “จีน” ที่มีสังคมการเมืองแบบของตนเอง ช่วยผู้คนพ้นจากความยากจนได้จริง สร้างความก้าวหน้ามหาศาล จนโดดเด่นเป็นผู้นำโลกที่สง่างามเฉพาะตัว!
ภายใต้แนวทางปรัชญาการเมือง-การจัดการบริหารประเทศ ที่ไม่ได้เดินตามแนวทางประชาธิปไตยเสรีนิยม และไม่เชื่อแนวคิดแบบ “จุดสิ้นสุดของประวัติศาสตร์” ที่ฟูกูยาม่าพรรณนาไว้ หรือ “รัสเซีย” ที่ดำเนินแนวทางการเมือง-การบริหารประเทศ แบบเฉพาะตัว จัดการตัวเอง ท่ามกลางแรงกดดัน-บีบคั้น-บอยคอต จากอเมริกาและพันธมิตร วางรากฐานการบริหารจัดการตัวเอง ในทิศทางปรัชญาการเมือง ที่สืบทอดอย่างต่อเนื่อง จากผู้นำคนก่อนจนถึง “ปูติน” สร้างความมั่นคงทางเศรษฐกิจ-การอยู่ดี ให้ผู้คนในรัสเซีย
สังคม-เศรษฐกิจทั้งของ “จีน” และ “รัสเซีย” นับวันยิ่งแข็งแกร่ง! ปรากฏการณ์จากสองประเทศที่ยิ่งใหญ่ มีแนวทางการเมือง-การบริหารจัดการประเทศเฉพาะตัว ต่างจากแนวทางประชาธิปไตยเสรีนิยม! อย่างสิ้นเชิง
ปรากฏการณ์นี้ กระตุ้นเตือนประชาคมโลกว่า ถึงเวลาต้องคิดทบทวนใหม่ว่า การโฆษณาชวนเชื่อของแนวคิดประชาธิปไตยเสรีนิยม ที่พรรณาเชิดชูไว้ในงาน “จุดสิ้นสุดของประวัติศาสตร์” ว่าเป็นแนวทางเดียวที่ดีสุดนั้น แท้จริงใช่หรือเปล่า? เป็นความจริง-ทางรอดเดียวหรือเปล่า? ในโลกที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ววันนี้!
ต้องพิจารณาให้ถ่องแท้ว่า โลกตกอยู่ในกับดักประชาธิปไตยเสรีนิยม นานเกินจนสิ้นคิด-สิ้นหวังหรือเปล่า?
