ปัญหาของระบบทุนนิยมหรือประชาธิปไตยเสรี เบ่งบานในยุคหลังสงครามเย็น ด้วยการประกาศว่าเป็นระบบเศรษฐกิจตลาด มีการเลือกตั้งตัวแทนไปสร้างความเจริญรุ่งเรือง สร้างชนชั้นกลาง เป็นเช่นนั้นจริงหรือ?
รศ.ดร.ชินสัคค สุวรรณอัจฉริย ฉายภาพประชาธิปไตยเสรี ด้วยการยกตัวอย่างเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกา ตั้งแต่ปี 2008 หลังจากเกิดวิกฤตแฮมเบอร์เกอร์ หรือ วิกฤติสินเชื่อซับไพรม์ ส่งผลกระทบไปทั่วโลก จีดีพีของอเมริกามีแนวโน้มลดลง ก่อนปี 2008 จีดีพีของอเมริกาคิดเป็น 25 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพีโลก แต่หลังจากปี 2008 เป็นต้นมา จีดีพีของสหรัฐเริ่มแผ่วลง และไม่สามารถเติบโตได้ด้วยตนเอง ต้องอาศัยการกระตุ้นเศรษฐกิจภายในด้วยการสร้างภาระหนี้ ให้กับประเทศที่สำรองดอลลาร์ เป็นตัวแก้ปัญหาเรื่องเงินเฟ้อของอเมริกา หมายความว่าถ้าประเทศใดสำรองเงินดอลลาร์ ด้วยการซื้อพันธบัตรเงินดอลลาร์ จึงจะส่งสินค้าไปสหรัฐอเมริกาได้
ปัจจุบันถ้าเราดูจีดีพีของสหรัฐ อยู่ที่ประมาณ 15 เปอร์เซ็นต์ของจีดีพีโลก เมื่อจีดีพีลดลง อำนาจการต่อรองเศรษฐกิจการเมืองก็ลดลง ซึ่งการพูดถึงประชาธิปไตย ต้องพูดเรื่องการเพิ่มจีดีพี การเพิ่มฐานะทางการเงิน การเพิ่มอำนาจต่อรองทางเศรษฐกิจ ทำให้หลายคนเริ่มมองว่า ประชาธิปไตยเสรีนั้น มีแค่เปลือก ไม่สอดคล้องกับฐานทรัพยากรของประแทศอื่น ทำให้ประเทศที่มีทรัพยากรของตัวเอง หรือเติบโตด้วยตัวเอง อย่างจีนหรือรัสเซีย มองว่าการพัฒนาเศรษฐกิจ หรือความเป็นอยู่ของคนในชาติ สามารถสร้างความผาสุกได้ โดยไม่จำเป็นต้องเดินตามที่สหรัฐกำหนด และที่บอกว่าการเลือกตัวแทนเข้าไปสร้างความเจริญ มีผลแค่ก่อนการเลือกตั้ง ที่ทุกคนฟังเสียงประชาชน แต่หลังจากนั้น ก็เป็นประโยชน์ของคนส่วนน้อย ไม่ใช่ประโยชน์ของคนส่วนใหญ่
รศ.ดร.ชินสัคควิเคราะห์ต่อว่า เมื่อระบบของจีนและรัสเซีย มีวิธีการแบบอื่น ที่ทำให้สนับสนุนการเติบโตทางเศรษฐกิจได้ สร้างสวัสดิการที่ดีกว่าชาติตะวันตก และเป็นอิสระ ทำให้เกิดทางเลือกขั้วโลกใหม่ ไม่ต้องพึ่งพาสกุลเงินดอลลาร์ สามารถค้าขายกันได้ โดยที่ไม่ต้องใช้เงินดอลลาร์ และรัสเซียเป็นประเทศแรก ที่ขายทิ้งพันธบัตรของสหรัฐอเมริกา เพราะเขาไม่เชื่อมั่นว่าสหรัฐจะชำระหนี้ให้เขาได้ ถ้าเขาถือพันธบัตรดอลลาร์ ประการต่อมา รัสเซียมองว่าประเทศของเขา เป็นภาคพื้นทวีป สามารถส่งสินค้าทางรถไฟ หรือทางบก ไปประเทศจีน หรือเอเชียใต้ โดยไม่จำเป็นต้องผ่านคลองสุเอซ หรือทางเรือที่อเมริกาควบคุมอยู่
ประชาธิปไตยของสหรัฐ ในสายตาของจีนและรัสเซีย จึงไม่ได้ทำให้คนในโลกมีความเท่าเทียมกัน ไม่ได้กระจายรายได้ให้กับประเทศอื่นๆ ความรุ่งเรืองของระบบประชาธิปไตย หรือว่าเสรีนิยม จึงถูกท้าทายจากจีนและรัสเซีย หรือ อินเดีย ที่มีการเติบโตทางเศรษฐกิจ โดยไม่ขึ้นกับสหรัฐ ดำเนินการด้วยการสร้างระบบของตัวเองขึ้นมา โดยไม่จำเป็นต้องทำตามแนวทางของสหรัฐ
