อาชญากรรม…ในรูปร่างของผู้ดี-ผู้ร้าย ในหลายร่าง ที่แฝงอยู่ใกล้ชีวิตของคนในสังคม ทั้งคนรวยและคนจน มองเห็นและมองไม่เห็น มีโอกาสตกเป็นเหยื่อได้ ไม่เลือกหน้า
หวังพึ่ง…ตำรวจหรือครับ!! ดูเหมือนอาชีพนี้…รู้เส้นทางโจร ทุกประเภท แต่ต้องมีผู้แจ้งความผิดเกิดขึ้นก่อน ค่อยจัดอันดับเลือกปฏิบัติ
หรือ….เป็นคดีที่เป็นข่าวในสื่อไปขุดขึ้นมาฉีกหน้านาย,นั่นแหละ…แค่ข้ามคืนก็สามารถตามหาผู้ร้ายได้ฉับพลัน
หรือ…บางเรื่องที่ไปเกี่ยวข้องถึง ”คนดัง” คนมีชื่อเสียงในสังคม ก็จัดกำลังปิดล้อมเอาตัวคนร้ายได้ไม่ยาก
บางครั้ง…มองเห็นเป็นภาพลวงตาเหมือนเขาเล่นซ่อนหากัน ช่วงนี้ถี่ขึ้น…คดี “เสี่ยแป้ง” ปลดโซ่จากเตียง ร.พ. ลูกน้องพาหนีขึ้นเขาบันทัด ตามไล่ตามล่ากันมา ทั้งทางเท้าและทางอากาศ ใช้กำลังมากมายหลายร้อยคน
บัดนี้…พบรอยตีนสวมเกือก หลนหนีไปทางใดไม่ทราบ ก็แห่กันเดินทางไปวางแผน…ก็พบรอยตีนหมา ที่คอยคุ้มคองเสี่ยแป้ง
ได้หมามาเป็นพวก 1 ตัว…ชื่อไอ้ด้วน!! สะเทือนไปทั่วโลก…กลางวันแสกๆ “ครูเจี๊ยบ” ครูโรงเรียนพระหฤทัยคอนแวนต์ ยืนกดเงินหน้าตู้ ธนาคาร กระสุนโดนหัว นอนจมกองเลือด…เสียชีวิตทันที
ใกล้เคียงในจุดเดียวกัน…นักศึกษามหาวิทยาลัยอุเทนถวาย ถูกกระหน่ำยิงอย่างเมามัน…เป็น-ตาย ยังอยู่ในมือหมอ
คนร้ายเดินลอยนวลเตรียมซ้อนท้ายรถที่รออยู่….หลังจากเดินย้อนมายิงซ้ำตามคำสั่งของลูกพี่ หลบหนีไปได้ ท่ามกลางสายตาของคนจำนวนมาก…ในที่เกิดเหตุ
จนบัดนี้…ยังหลบหนีอยู่ครับ ท่าน ผบ.ตร.พล.ต.อ.ต่อศักดิ์ สุขวิมล บอกกับนักข่าวว่า…”มันคือองค์กรอาชญากรรม” มากกว่าก่ออาชญากรรมปรกติ มีผู้ร่วมขบวนการนี้ อยู่ในสถาบันฯการศึกษา
ไม่ใช่การก่อเหตุมุ่งหมายทรัพย์..เป้าหมายสร้างผลงานให้กับองค์กรคู่แค้นในสถาบันฯ ความโหด ความเหี้ยม…ที่มองเห็น ใช่ครับ มันยิ่งใหญ่กว่า “นักเลง-นักเรียน” ข้างถนน ที่ยกพวกแทงกัน หรือ ปาระเบิดชวดใส่ แล้วแยกย้ายหลบหนี
รุ่งเช้า…ตำรวจก็สามารถลากคอมาได้, มันก็ไม่เข็ดหลาบ ยกพวกถล่ม ไปทั่ว กว่าตำรวจจะได้รับแจ้งจากชาวบ้าน… มาถึงที่เกิดเหตุ ก็มองว่าเป็นเรื่องปรกติ ที่ไหนก็มีเรื่องแบบนี้แหละ
ครับ…อำนาจรัฐเลือกปฏิบัติได้ ผู้ร้ายจึงเต็มบ้านเต็มเมือง
