ตอน “เสี่ยแป้ง” อยู่ไหน…ใครรู้บ้าง??
เป็นที่ทราบกันอยู่…อำนาจบริหารของหน่วยงานรัฐ ขึ้นตรงกับ “นาย” ระดับหัว ตำแหน่งปลัดฯ ที่จะต้องกระจายความรับผิดชอบ…ต่อๆ กันไป
แต่ความเป็นจริงที่ปรากฏ…ข้าราชการประจำ ไปนั่งหัวหดกับ อำนาจ “รัฐมนตรีฯ” แต่ละกระทรวง ที่เข้ามา “ล้วงลูก” ในทุกความเคลื่อนไหวของ “ข้าราชการประจำ”
“สำนักงานตำรวจแห่งชาติ” ตำแหน่งหัวหลักหัวตอ คือ ผบ.ตร. มีหัวโขนมาครอบอีกชั้นหนึ่ง คือ….นายกรัฐมนตรี
เข้าไปแทรกอยู่แบบหลวมๆ…ล้วงลูกได้เป็นบางเรื่อง ที่เป็น ผลประโยชน์ ทางการเมือง ไม่ถึงกับ “รวบอำนาจ”ไว้ในกำมือ ทั้งหมด!
สำนักงานตำรวจแห่งชาติ…เป็นที่ทราบกันทั่วไป ในงานบริหารหลักๆ เกี่ยวของกับ…ปัญหาอาชญากรรม ที่แทรกซ้อน เกี่ยวพันกับ “ผลประโยชน์” มากมาย ที่ตำรวจ….รู้ เห็น มากกว่าใครอื่น
บางครั้ง…คนเขานินทากัน ตำรวจ กับ นักเลง ผู้มีอิทธิพล โจร… พวกเดียวกัน
ทำมาหากินในบางธุรกิจเถื่อนๆ บนเส้นสายอาชญากรรม แบบลับๆ ล่อๆ กันอยู่
นี่แหละ ที่พวก “เจ้าพ่อผู้มีอิทธิพล” นักเลงเดินเกี่ยวกันมากับตำรวจได้ตลอด
บางเรื่อง…มองเห็นได้ชัด เช่นคดี “เสี่ยแป้ง” ปลดโซ่ล่ามขา เดินลอยนวล หนีออกจากโรงพยาบาล หนีขึ้นเขาบรรทัดไปเป็นฐาน
ที่ต้องใช้กำลังตำรวจมากมาย ทั้งทางบกทางอากาศ….หมดงบฯไปกว่า 10 ล้าน!!
หนีข้ามน้ำข้ามทะเลไปได้ จนบัดนี้ก็ยังไม่รู้…เสี่ยแป้งหนีไปได้อย่างไร…อยู่ที่ไหนแน่!!??
“บิ๊กต่อ” พล.ต.อ.ต่อศักดิ์ สุวิมล ผบ.ตร. ก็หมดปัญญา เอาตัวเสี่ยแป้งมาลงโทษได้
ทั้งๆที่ปากก็บอกว่า…เดี๋ยวจะได้ตัวกลับมาเข้าคุกแล้ว ท่านหลอกตัวเองมา จนใกล้หมดอำนาจ ก็ยังฝันค้าง เหมือนเดิม
ว่ากันว่า…ที่ไม่อาจจะออกหมายแดงให้ตำรวจเพื่อนบ้านตามจับ ก็เพราะ…ไม่มีการออกหมายจับที่ว่านี้จริง
ที่ไม่ออกหมายจับ…หรือไม่มีการไล่ล่าตามหาตัวเสี่ยแป้งต่อ มันมีชะนักติดหลัง ใครต่อใคร บางคน ที่เคยทำมาหากินร่วมกับเสี่ยแป้งมาก่อน
จับมา หรือได้ตัวกลับมาเมื่อไหร่….นายหลายนายจะตายกันยกเข่ง
จึงปล่อยให้เสี่ยแป้งหนีไปทำธุรกิจเถื่อน…บนเกาะอินโดนิเซีย มีเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพล สายการเมือง ที่ฝ่ายคนในเครื่องแบบ มีหุ้นส่วนกันอยู่…ดูแลให้ความปลอดภัย
อะไรก็เปลี่ยนแปลงได้เสมอ…แต่ต้องรอหน่อย คอยให้คนรับผิดชอบเรื่องนี้ หมดบารมีไปก่อนเถอะ…เดี๋ยวก็รู้ ใครอยู่เบื้องหลัง เอาตัวเสี่ยแป้งหนีไปได้
