ก้าวแรก…”นายกฯอุ๊งอิ๊ง”
ระวัง…”หอกข้างแคร่”
เห็นหรือยัง…นักการเมือง”ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร” ไม่มีแม้กระทั่ง “บุญคุณ” ต้องทดแทนใคร??
ความได้เปรียบ-เสียเปรียบ…แย่งชิงกันแบบนักเลงโบราณ “ผีไม่ผา เงาไม่เหยียบ” ก็เริ่มนำมาใช้ในยุคนี้อีก
…พอสมประโยชน์ร่วมกันได้ ก็หันมาจับมือกันใหม่
ไม่มี…หัวหลักหัวตอ คนไหน ยืนบนความยั่งยืน ในอุดมการณ์ ที่จุดประกายไว้…แค่ภาพ “ลวงตา” ชาวบ้าน
“นักการเมือง” ฆ่ากันได้ ใช่แค่ความแค้นเคือง…สารพัดที่พวกเขานำมายืนลอยหน้าลอยตา พูดแบบ “หน้าไม่อาย”
เอาดีใส่ตัว โยนความชั่วใส่คนอื่น…พวกปากหวาน ใจดำ รวมกันในหมู่ นักการเมือง ที่ คุ้นหน้าคุ้นตา
“เราต้องทำงานหนักเพื่อประชาชน”
“ไม่มีเวลามานั่งทะเลาะกัน”
ปาก กับ ใจ…ในตัวตนที่แท้จริงของพวกเขา มันฝังลึกลงไปใน “ผลประโยชน์” ที่เขามองเห็น เป็นเป้าหมาย
ทุกคนรู้…”ไม่มีใครอยากเป็นฝ่ายค้าน” ต้อง อดอยากปากแห้ง หมายถึงอะไร??
หิว…กระหาย ใคร่ได้ตำแหน่งสำคัญ คือการ ลงทุน ที่ร่วมกันโกงชาติ ไม่มีใครกลัว “มรดกบาป” เหล่านั้น
เพราะมองเห็น…เงิน คืออำนาจสูงสุดของพวกเขา ที่ต้อง “ลงทุน” จับจองให้ได้ แม้จะต้องเนรคุณคน
บ้านเมืองล่มจม ประชาชนเดินหลงทาง …ใครจูงพวกเขาไปลำบากยากแค้น
เขาก็ไม่ใส่ใจขอให้ไปสู่ความสำเร็จ ในเวทีการเมือง ที่ต้องการ
การเมืองประเทศไทย วนอยู่ในบริบทเดิมๆ จูงมือกันเข้ามาสู่อำนาจได้
คือ ความเพียร อย่างหนึ่ง ที่มนุษย์การเมือง นำมาใช้ เพื่อเดินให้ถึง…ความอยากได้ใคร่มี ที่เขามองหา
ต้องลงทุน มีค่าใช้จ่าย…ใช้เงินซื้อเสียง ที่เขานำมาอ้าง เพื่อต่อยอดไปสู่ ผลประโยชน์อื่น ที่จำเป็น ต้องมองข้ามหัวชาวบ้านไปก่อน
ทรยศต่อ ผู้มีพระคุณได้…คิดหรือว่า คนพวกนี้ คือคนดีที่เหมาะสม กับ ตำแหน่งรัฐมนตรีฯ
นายกฯอุ๊งอิ๊ง แพทองธาร ชินวัตร ลูกสาว คนโปรด ในระบบทักษิณ…
เธอจะเป็น ผู้นำพาประชาชน ที่มีใจเข้าสู่วงจรนี้ ต้องถ่ายเลือดเก่าทิ้งไปบ้าง หนทางจะสว่างไสวขึ้น!!
พวก…ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร ต้อเร่งรีบ “ตัดหางปล่อยวัด” ออกไปให้สิ้น จะเป็นมงคลชีวิต เสริมบารมีดีกว่าเดิมแน่นอน
หรือ…จะรวมพลคนพวกนี้ไว้ ประดับบารมี ก็คงอยูในตำแหน่งนายกฯได้.. ในระยะสั้นๆเท่านั้น
… ต้องข้ามให้พ้น “หอกข้างแคร่” ที่คอยกาทางเกาะขา ใช้ “บารมีพ่อ” เข้ามาเกาะกินกันเหมือนเดิม!!
ไม่เช่นนั้น…ต้องทำใจไว้ล่วงหน้า อยู่ได้แค่ทดลองงาน ไม่เกินมาตรฐานกำหนด หลุดลอยไป ใช้ชีวิตหรูในต่างแดน…
ไม่มีนักการเมืองคนไหน อยากเดินตามหลังคุณอีกแล้ว…ใช่ไหมครับ.