ทางเดิน…ของ ข้าราชการที่ดี
ในหลายรุ่น…การเปลี่ยนผ่าน ของชีวิตข้าราชการ…ทั้ง อดีด หรือ ปัจจุบัน ที่พวกคุณ ได้ขึ้นไปยืนอยู่บน “หอคอยงาช้าง”
โดยไม่มองย้อนไปดู “บทเรีบน” บนเส้นทางแห่งความบากบั่น ที่ห่อหุ้มไว้ด้วย “อุดมการณ์”
ที่รุ่นเก่าเขาวางระเบียบไว้ เพื่อค้ำยัน ให้ทุกคนที่เดินตามกันมา…อย่าหลงทาง
ต้องไม่ลืมว่า….หอคอยงาช้าง ที่พวกคุณ ขึ้นไปถึงจุดนั้นได้ ด้วยอุดมการณ์อันสูงส่ง ที่ไม่ควรเดินข้ามป้าย “คนรุ่นเก่า” ไป เหมือนถูกมองเป็น พวก เต่าล้านปี”
ที่พูดถึงในบางบริบทชีวิต ของอาชีพข้าราชการ ก็แค่ชี้ให้ช่วยดีนมอง เป็นส่วนหนึ่ง ในชีวิตจริง ที่ข้าราชการ สังกัด กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติฯ
โตกันมา แบบไม่มีสายเลือด “นักอนุนักษ์” หลงเหลือไว้เลย
ก็น่าเสียดาย…ที่ปล่อยปละละเลย ให้สิ่งดีงามเหล่านั้น ถูก “ลูกหลานจัญไร” เหยียบย่ำทำลายไปหมดสิ้น!!
จึงต้องคอยโหยหา เรียกความศรัทธาคืนมา…เพราะมองเห็นสิ่งดีงามเหล่านั้น ตั้งแต่สมัยเราเป็น “นักข่าว” ประจำ กรมป่าไม้ รุ่นแรกๆ
ก่อนที่ มาแตกหน่อ เป็น กระทรวงทรัพย์ฯ ล้วนมีเชื้อสาย มาจาก “นักอนุรักษ์” ในสังกัด”กรมป่าไม้” มายืนบนหอคอยงาช้างกันได้ทุกวันนี้
ก็อย่าลืม…หัวนอน-ปลายตีน ควรหันไปทางไหน ??
ที่ต้องกระตุ้นถึง ก็ด้วยความห่วงใย ปราถนาดี กับตำแหน่งป้ายแดง “อธิบดีกรมทรัพยากรน้ำ” คนใหม่ “ธีระชุณ บุญสิทธิ์” ที่คุ้นเคยกันมากว่า 20 ปี
เข้าใจว่าวันนี้ ท่านต้องรู้มากมาย กับงานประจำ ในแทบทุกระดับ ที่เกาะติดมากับ “นาย” จตุพร บุรุษพัฒน์ แทบทุกกรมฯ มองเห็นได้หมด!!
ในแทบทุกบริบท ที่เป็นแบบอย่าง…ทั้งในและนอกตำรา ของ “นักศึกษาปริญญาโท” รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิตในชีวิตจริงก็ตาม
งานรับผิดชอบที่ต้องเดินต่อไป…เป้าหมายคือความสำเร็จ ในแต่ละ โครงการที่ยังค้างคาอยู่มากมาย ไม่เกิดความสมบูรณ์ ตามเงื่อนไขงบประมาณ
ก็ต้องไม่เดินข้ามไปอย่างลอยนวล
เพราะในหลายโครงการ ล้วนมีความสำคัญกับประชาชน มีส่วนร่วม เป็นแนวทางของ หลักการและเหตุผลตามมามากมาย
ขออย่างเดียว…งบประมาณแผ่นดิน อย่าปล่อยให้ “นักบริโภคสมบัติชาติ” มาชุบมือเปิบ เหมือนเช่นที่คุ้นเคยกันมา.
