“ช้างป่า-ยาบ้า” ที่…ทองปาภูมิ
เครียด กับเรื่องราวของ “ภัย” มนุษย์ ที่แทรกซึมตามแนวชายแดนตะวันตก ผ่านความรับผิดชอบของหน่วยงานรัฐหน้าตาเฉย…นั้น
ได้รายงานกับแฟนรายการ “สืบจากข่าว” ติดต่อกันมาหลายตอนแล้ว
อยากเปลี่ยนอารมย์ หันไปมองเรื่องธรรมชาติ ที่สัมผัสได้ ในดินแดนป่าเขาลำเนาไพร ที่เราเคยหลงไหล ในอดีต
ย้อนหลังไปเมื่อ 20 ปี…ป่าดงดิบ ที่ห้อมล้อมเขื่อนเขาแหลม รักษาต้นน้ำไว้เพื่อเป็นพลังงาน ผลิตกระแสไฟฟ้า และหล่อเลี้ยงอาชีพเกษตรกร ที่ไหลลงมาตามแม่น้ำแควน้อย
ประชาชนในพื้นที่เขื่อน ถูกจัดสรรที่ทำกินตามริมเขื่อน จำนวน 6 หมู่บ้าน…นับพันครอบครัว ต้องพลัดถิ่นที่ทำกินเดิม
ขึ้นมาอยู่ริมเขื่อน…เหมือนคนถูกมัดมือชก กับการใช้ชีวิตใหม่ที่ไม่คุ้นเคย
ก็อาศัยป่าเป็นห่วงโซ่อาหาร…ชุบเลี้ยงดูกันมา
พื้นที่รอบเขื่อนเขาแหลมยุคนั้น…คนจึงคุ้นเคยกับธรรมชาติรอบตัว ที่ยังปกคลุม ห่อหุ่มไว้ ให้เป็นที่อยู่อาศัย ทั้งมนุษย์และสัตว์ป่า
อยู่ด้วยกันได้ด้วยความพอเพียง…ที่น่าอิจฉาตาร้อน สำหรับมนุษย์ ที่อยากได้ใคร่มี
ต่อมา…ป่าไม้ถูกบุกรุกทำลาย พร้อมๆ กับสัตว์ป่าที่หายาก ถูกไล่ล่านำมาวางขายข้างทาง เป็นอาหารจานโปรด ราคาแพง
เพียงแค่ไม่กี่ปีผ่านไป…ชื่อเสียงของ “อำเภอทองผาภูมิ” ที่นักประพันธ์ชื่อดังหลายท่าน นำไปเป็นนวนิยายที่ขายดี
ที่ใครๆก็อยากมีที่อยู่อาศัย…ใกล้เขื่อน
จึงเป็นที่มา มองเห็นได้ในปัจจุบัน…ความเป็นธรรมชาติที่นั่น จึงผิดเพี้ยนไปจากอดีต…หน้ามือเป็นหลังมือ
สัตว์ป่าหายาก…เช่น นกโพรดก นกเหงือก ค่างป่า อีเห็น เก้ง กวาง ฯลฯ ถูกไล่ล่า เหลือแต่กระรอก ที่เป็นศัตรูของชาวสวน
ทุกวันนี้…สัตว์ป่าที่น่ากลัว คือ “ช้างป่า” ลงมาหากินพืชไร่ชาวบ้าน บุกถึงทุกหมู่บ้าน
หน่วยงานรัฐ เช่น กรมอุทยานฯ กรมป่าไม้ ช่วยได้แค่ส่งระเบิดปิงปอง ไปให้ชาวบ้านจุดไล่ช้าง เท่านั้น
ความเป็นธรรมชาติ…ที่มองเห็น และคุ้นเคย อยู่กันอย่างปกติสุข น้อยลงไปทุกวัน
โดยเฉพาะ…ทุกหมู่บ้าน มีให้เห็น และรับรู้ได้ทั่วถึงกันทุกครอบครัว “ติดยาบ้า” กันงอมแงม เหมือนเช่นที่เห็น “คนไทยติดยาทั้งแผ่นดิน”