การเมืองปีใหม่…กับ ชีวิตจริงของคนไทย
ใกล้ปีใหม…อีกไม่กี่วัน ปีเก่าก็อำลาเราไปแล้ว, วัน-เวลา ข้างหน้าคือ “อนาคต” ที่เราต้องใช้ความอดทน ต่อสู้ อยู๋ต่อไปให้รอดปลอดภัย…
ได้หรือไม่…อยู่ที่ตัวเราเป็นผู้ลิขิตชีวิตเอง
คิดดี ทำดี ซื่อสัตย์ต่อตนเอง ขยันอดทนอยู่อย่างพอเพียง เพื่อนำพาครอบครัวไปสู่อนาคตข้างหน้า
อย่าปล่อยให้ “ยาบ้า” ลอยนวล เข้าถึงครอบครัวเรา ที่ระบาดไปทั่วทั้งแผ่นดินเข้ามาครอบงำชีวิต ตกเป็นทาสยาเสพติดทั้งบ้านทั้งเมือง
คอยกั้นไว้ให้แข็งแรง ก็จะอยู่รอดปลอดภัยตลอดไปได้ ในบางส่วนของแต่ละครอบครัว ที่ต้องร่วมคิดด้วยความรอบคอบมากขึ้น!!
ส่วนความคิดในเชิงบวก ทางการเมือง ที่พวกเรา อยากมีส่วนร่วม เพื่อเข้าไปมีบทบาท…
เพื่อส่งเสริมคนดี เลือกคนดีปกครองบ้านเมือง
“นักการเมือง” ที่อยากได้มาเป็น “ผู้แทน” ต้องเรียนรู้ ทบทวนดู ด้วยความรอบคอบ…หรือยัง??
พวกท่านๆเหล่านั้น…เป็นตัวแทนปวงชน สมศักดิ์ศรี ดีพอหรือไม่??
เหตุใด…หลังจากท่านเหล่านั่น เข้าไปนั่งชูคออยู่ในสภาฯ ดูเหมือนจะเปลี่ยนไป
หาเหตุแต่เฉพาะเรื่อง ที่พรรคและนายทุนพรรค ต้องการเปลี่ยนแปลง เพื่อการใช้อำนาจเดินหน้า…
มุ่งหาผลประโยชน์ทุกช่องทาง ของพวก… “นักการเมือง” ต้องการ
ประโยชน์ของชาติและประชาชน…แค่วาจาหาเสียงก่อนเลือกตั้ง
พวกเราที่รู้เห็น และรู้เท่าทัน…ในทุกเรื่อง แต่กลับตกเป็นทาส นักการเมืองสกปรก
คิดว่า…
สมศักดิ์ศรีความเป็นคน ที่ไปให้เขาล้อมคอกไว้รับใช้ คอยชูมือ อ้าปากส่งเสียงตะโกน…ให้เขาสู้
เพื่อ…ใครกันแน่??
ถ้าเรายังหลงแค่ลมปาก “นักการเมือง” ที่อ้างว่า เขาคือ ตัวแทนของปวงชน คนทั้งประเทศ เลือกพวกเขามา…
แต่ไปคุกเข่าขอรับใช้นายใน “บ้านใหญ่” ผู้มากบารมี…ที่คนไทยพอรู้ทัน
ถ้าเป็นเช่นว่านี้ ปีใหม่ หรือ ในชาตินี้ชาติไหน…เราก็แค่ขี้ข้านักการเมืองประเทศนี้ต่อไปเถอะ!!
ความเป็นจริงที่พวกเราประชาชน….วนเวียนอยู่ กับการต่อสู้ชีวิต สร้างอนาคตกันมา
ก็อยู่กันด้วยลำแข้งลำขาตน…วันดีคืนดี เขาก็มาล้วงกระเป๋าเอาเงินพวกเรา มาแจกเรา
คือ…นโยบายที่สุดหรู จากการเรียนรู้นิสัยคนไทย ชอบแบมือขอ
เอาเหอะ…ยังไงๆพวกเราปวงชนชาวไทย ที่หลากหลายสายเลือดต่างด้าว ก็ต้องต่อสู้ชีวิตเพื่ออนาคต ของครอบครัว
ใช่แค่ปีเก่าหรือปีใหม่…ในทุกลมหายใจเข้า-ออก ผ่านไป ขอให้ทุกคนแบ่งปันความคิด “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” ใช้ชีวิตอย่าง “พอเพียง” ไปด้วยกัน
ส่วนเรื่อง “การเมือง” ในปีต่อไป…เราคิดจะหนุนพวกไหน พรรคใด ก็ต้อง ฉลาดคิดมากขึ้นครับ.
