“สงคราม”…หรือ แค่ความขัดแย้ง
แม้ ยศ-ตำแหน่ง ที่ต้องแต่งเครื่องอบบ ตชด.ของสอวพ่อลูก….พ.ต.ท.สุวิทย์ ช่วยเทวฤทธิ์ กับลูกชาย ดาบตำรวจโดม ช่วยเทวฤทธิ์
ก็ไม่ใช่นักรบที่ต้อง…จับอาวุธเผชิญหน้าข้าศึก
ในสนามรบแห่งความแตกแยกใดๆมาก่อน
ท่านและครอบครัว…คือความอบอุ่นที่ชาวบ้านในพื้นที่ รู้จัก กับ “อาชีพครู” ร.ร.ตชด.ตืองอ ตำบลศรีบรรพต อำเภอศรีสาคร จังหวัดนราธิวาส…เท่านั้น
ที่ท่านทั้งสองปฏิบัติหน้าที่ ไม่อาวุธอื่นในมือ ประจำอยู่นั้น คืออาชีพครู ที่ให้การศึกษาแด่เยาวชน รวมถึงชาวบ้านทั่วๆไป
ต้องมาจบชีวิตลงอย่างเหี้ยมโหด ระหว่างการเดินทางลงพื้นที่
ถูกวขบวนการก่อการร้าย วางระเบิด ทั้งสอง พ่อ-ลูกเสียชีวิตพร้อมกัน
ความสูญเสียในครั้งนี้…ซ้ำซ้อนหลายๆครั้ง ที่ทุกฝ่ายรับรู้ได้ว่า พื้นที่ 3 จังหวัดภาคใต้ หาใช่เหตุผลความขัดแย้ง
ที่เกิดขึ้นจากรอยแค้นจุดหนึ่งจุดใด จะนำมาอ้างเป็น “เงื่อนไข” บานปลายออกไป เป็น
แนวรบรุนแรง มีผลเสียหายต่อทุกส่วนชีวิตประชาชนในพื้นที่ 3 จังหวัดภาคใต้
คนไทยที่นั่น เหมือนต้องเลือกข้าง แบ่งแยกออกจากกัน ระหว่างโจรกับหน่วยงานรัฐ…ในสายตาของคนที่ห่างไกลเหตุการณ์
ท่…ค่อยๆชัดขึ้นเรื่อยๆ เมื่อได้เห็นการกระทำ ของคนร้าย กลายเป็น “ขบวนการ” ที่นำมาใช้ มากกว่า “โจรกระจอก”
กลายเป็นสงครามที่มีเป้าหมาย…ไปสู่การ ปกครอง นอกสายตารัฐบาลไทย
คือสงครามแบ่งแยกดินแดนนั้นเอง!!
ครั้งแล้วครั้งเล่า…หลายครั้งกับหลายร่างของคนดีที่ต้องสูญเสีย พรัดพรากจากครอบครัวไป
แม้ได้รับการยกย่อง คลุมร่างด้วยธงชาติ
ไทย ตอบแทนด้วยยศสูงขึ้น…ก็ไม่อาจจะทำใจได้มากนัก!!
กับ….เกียรติยศสูงส่ง ที่คนข้างหลังต้องหลั่งน้ำตา ที่ต้องมาพรากจากกัน ไม่มีวันกลับ
อีกนานไหมครับ…รัฐบาลจะหยุดความสูญเสียมากมายลงได้…หรือยอมรับความสูญเสียไม่สิ้นสุดต่อไป!!
มันคือ…การสู้รบระหว่างกองโจร บี.อาร์เอ็น.กับกองทัพไทยส่วนหน้า ที่ทุกคนมองไปไกลถึง
“สงครามแบ่งแยกดินแดน” ในอนาคตหรือไม่??.
