ปัญหาชาวนา…กับ..รัฐบาล 3 ง.
ทางออกของชาวนาไทย…ที่รวมตัวปิดถนน เรียกร้องรัฐบาล ให้เพิ่มราคาข้าวเปลือก ที่ตกต่ำ ไม่คุ้มทุน ที่ผ่านมา
ก็เป็นแค่ “ตู้ยาสามัญประจำบ้าน” ปวดหัวตัวร้อน เปิดหยิบเอามากิน แก้ได้หายทุกโรค
ข้อเรียกร้องของชาวนา…ก็ใช้เวทีข้างถนน แบบเดิมๆ ขอให้รัฐบาลเอาเงินมาเพิ่มราคาข้าวเปลือกที่ตกต่ำให้ด้วย
เพราะรายได้ ที่พอได้กินได้อยู่ไม่พอยาใส้…หนี้สินเพิ่มขึ้นท่วมหัวทุกปี
หันไปมองรอบๆทุ่งนา…ปล่องควันจากโรงสีข้าวของพวกพ่อค้านายทุน ขยายทุนรับซื้อข้าวเปลือกจากชาวนาไม่อั้น
รุ่งเรือง ร่ำรวย…ต่างจากชีวิตจริงของพวกเขา ราวฟ้ากับเหว
เช่นกัน…พ่อค้าปุ๋ยในตลาด ขยายตึกแถวเพื่อเก็บตุน “ปุ๋ยนอก” ที่ติดตลาดอาชีพคนทำไร่ทำสวน และชาวนา ทั่วประเทศ
พ่อค้าปุ๋ย…รวยวันรวยคืน จากการผูกขาดนำเข้า ที่มีนักการเมืองระดับรัฐมนตรีฯ คอยหนุนทำธุรกิจร่วมด้วยกันมา
ต่างกับชาวนา…กว่าจะได้เงินมายาใส้…ให้ลูกๆได้ไปเรียนหนังสือ จบแค่อ่านออกเขียนได้ กลับมาใช้แรงงานกลางแดด อยู่ในครอบครัวอาชีพชาวนา สืบทอดตกตามกันไป
ปัญหาชาวนา…เหมือนรัฐบาลมองเห็น วิธีแก้อ “ด้วยเงิน” ทางเดียว “ขอมาก็ให้ไป”
ชาวนาก็พอใจ…เปิดถนนให้รถผ่านได้
นี่คือความต้องการ ที่รัฐบาลและชาวนา หาทางออกร่วมกันตลอดมาทุกปี
วนกันอยู่กับ…การใช้เงินแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ให้กับคนจน ที่หาทางออกอื่นแทบมองไม่เห็น
ชีวิตชาวนา…ก็คล้ายๆกับหลายชีวิต ที่ถูกครอบงำไว้ด้วยอำนาจ “เงิน” ที่รัฐบาลเอามาเป็น นโยบายครอบจักรวาล ไว้บนหัวชาวบ้าน
ชาวนา…ออกมาปิดถนน เรียกร้องเรื่องราคาข้าวเปลือกตกต่ำ ต้นทุนสูง ไม่คุ้มค่า
ยังจะมาถูกขู่ ห้ามไม่ให้พวกเขา เผาซังข้าว ใครฝ่าฝืน จะเอาเข้าคุกอีก…เหมือนเพิ่ม เสริม ภาระค่าใช้จ่ายตามมา อีกด้าน!!
ครับ…รัฐบาลคงต้องยอม รับทุกเงื่อนไขที่ชาวนาเรียกร้องต้องการ ด้วยวิธีใช้เงินเป็นตัวกำหนดภูมิปัญญา
ไหนว่า…ตัวพ่อนายกฯ เป็นผู้รู้รอบด้านที่สามารถ สทร. ได้หมด
“ตายังมองฟ้า ตีนติดดิน” ที่มากสายพันธุ์ เป็นรัฐบาลมั่งคั่งร่ำรวย ทั้งความคิดและกองทุนทุกสายอาชีพ
กลายเป็น รัฐบาล ของพวก 3 ง.ไปได้ไง?? (โง่-งี่-ง่าว)
