“…เอกสารลับ “ด่วนที่สุด” ลงวันที่ 13 มิถุนายน 2567 จากแพทยสภา เผยผลสอบกรณี “นายทักษิณ ชินวัตร” ได้รับการพักโทษหลังเข้ารักษาตัวที่ รพ.ตำรวจต่อเนื่องถึง 180 วัน พบแพทย์ระดับผู้บริหารเกี่ยวข้องถึง 4 ราย โดย 2 รายมีความผิดร้ายแรง ให้ข้อมูลไม่ตรงความจริง มีมติพักใช้ใบอนุญาต 3–6 เดือน อีก 1 รายถูกตักเตือน และอีก 1 รายไม่ผิด ท่ามกลางคำถามเขย่าวงการแพทย์และระบบยุติธรรมไทย…”
วันที่ 25 มิถุนายน 2568 ผู้สื่อข่าวรายงานว่า เอกสารดังกล่าวคือ เอกสารที่ 3323/2567 ระบุว่า คณะอนุกรรมการกลั่นกรองข้อกล่าวหาและคณะกรรมการจริยธรรมแห่งแพทยสภาได้ประชุมและมีมติเมื่อวันที่ 13 มิถุนายน 2567 พิจารณาข้อกล่าวหาที่นายวัชระ เพชรทอง ยื่นไว้เมื่อวันที่ 20 พฤศจิกายน 2566 ต่อแพทย์ 4 ราย กรณีเกี่ยวข้องกับการออกใบรับรองแพทย์และการให้ข้อมูลสื่อมวลชนเกี่ยวกับอาการของนายทักษิณ จนทำให้ได้รับการพักโทษ
ผลการพิจารณาเป็นรายบุคคล:
1.นพ.วัฒน์ชัย มิ่งบรรเจิดสุข (ผอ.รพ.ราชทัณฑ์)
• ไม่มีมูลความผิด
• ให้ข้อมูลกับสื่อโดยตรงจากเวชระเบียนของ รพ.ราชทัณฑ์
• คณะกรรมการฯ มีมติ “ยกข้อกล่าวหา”
2.พล.ต.ท.นพ.โสภณรัชต์ สิงหจารุ (ผอ.รพ.ตำรวจ ขณะนั้น)
• ให้สัมภาษณ์วันที่ 23 ส.ค. 2566 ว่า นายทักษิณมีความดัน 170/115–120 mmHg และ “กลัวสมองขาดเลือด”
• แพทยสภาชี้ว่า ผู้ป่วยได้รับยาแล้วความดันลดลง จึงไม่ควรกล่าวเฉพาะช่วงที่อาการรุนแรง
• เป็นการให้ข้อมูล “ไม่ครบถ้วน” ไม่สอดคล้องกับเวชระเบียน
• มติ: “ผิดจริยธรรม” พักใบอนุญาต 3 เดือน
3.พล.ต.ท.นพ.ทวีศิลป์ เวชวิทารณ์ (รองผอ.รพ.ตำรวจ)
• ลงนามออกใบรับรองแพทย์ 2 ฉบับ วันที่ 24 ส.ค. 2566 และ 3 ต.ค. 2566 ว่าผู้ป่วยต้องเข้ารักษาต่อ
• แพทยสภาพบว่า:
o ไม่มีข้อมูลในเวชระเบียนหลายส่วน
o ความเห็นแพทย์เฉพาะทาง 3 สาขา (อายุรกรรม, ศัลยกรรมกระดูก, ประสาทศัลยกรรม) ระบุว่า ไม่จำเป็นต้องพักโรงพยาบาล
oผู้ออกความเห็นไม่ได้เป็นแพทย์เฉพาะทาง
•มติ: “ผิดจริยธรรมร้ายแรง” พักใบอนุญาต 6 เดือน
4.พญ.รวมทิพย์ สุภานันท์ (พญ.เจ้าของไข้)
• วันที่ 21 ส.ค. 2566 ลงนามในแบบฟอร์มส่งตัวผู้ป่วยที่ยังไม่ฉุกเฉิน
• ต่อมาเวลา 22.00 น. ผู้ป่วยมีภาวะฉุกเฉิน แต่ไม่มีการเขียนใบส่งตัวใหม่
• ให้สัมภาษณ์ว่า “หากย้อนเวลาได้จะไม่ใช้แบบฟอร์มเดิม”
• มติ: “ผิดจริยธรรม แต่ไม่ร้ายแรง” — ตักเตือน
คำแถลงจากผู้ร้อง
นายวัชระ เพชรทอง เปิดเผยว่า “ผมน้อมรับมติของแพทยสภาทุกประการ ไม่ขออุทธรณ์ใด ๆ ต่อศาลปกครอง… ผมขอให้เรื่องนี้เป็นไปตามกฎแห่งกรรม และเพื่อศรัทธาต่อวงการแพทย์ไทยในอนาคต”
คำถามจากสังคม:
• ใบรับรองแพทย์กลายเป็นเครื่องมือให้ใครบางคน “หนีคุก” ได้หรือไม่?
• วงการแพทย์ไทยควรตรวจสอบตนเองอย่างไร เพื่อไม่ให้ตกเป็น “เบี้ยล่างอำนาจ”?
• ถ้า “ความยุติธรรม” เริ่มจาก “ความจริง” — ใครควรเป็นผู้ปกป้องมัน?
กรณีนี้ถือเป็นมติทางจริยธรรมที่กระทบวงการแพทย์อย่างชัดเจน สะท้อนความจำเป็นของมาตรฐานจริยธรรมวิชาชีพในภาวะที่การเมืองและกระบวนการยุติธรรมเกี่ยวพันกันอย่างซับซ้อน แพทยสภาย้ำว่า การให้ข้อมูลเท็จ แม้เพียงเล็กน้อยในกรณีสำคัญระดับประเทศ ย่อมส่งผลต่อความน่าเชื่อถือในระยะยาว
