ประชาชนอยากเห็น “ตำแหน่งรัฐมนตรี” เป็นของคนที่มีความรู้ ความสามารถ มีวิสัยทัศน์ และเข้าใจปัญหาของประเทศอย่างลึกซึ้ง
แต่สิ่งที่ประชาชนได้เห็นคือ ตำแหน่งรัฐมนตรีกลับกลายเป็น “รางวัลตอบแทน” สำหรับคนที่นำ ส.ส.เข้ามาได้มาก หรือ ตัวแทนนายทุนที่ทุ่มทุนสนับสนุนพรรค
เหล่านี้เป็น “การลงทุนทางการเมือง” ทำให้เกิดข้อสงสัยว่า “คนที่ลงทุนนำ ส.ส.เข้ามา ย่อมไม่มาเพื่อเสียสละ…แต่เขามาเพื่อเก็บเกี่ยวหรือไม่ ?”
กระทรวงสำคัญถูกจับจองโดยกลุ่มทุนที่ต้องการผลประโยชน์ ไม่ใช่เพื่อการปฏิรูปหรือพัฒนาประเทศชาติ
เมื่อเกณฑ์การเลือกรัฐมนตรีเป็นเช่นนี้ ทำให้รัฐมนตรีหลายคนไม่เข้าใจเนื้อหางานของตนเอง ต้องพึ่งพาข้าราชการประจำ กลายเป็น “รัฐมนตรีฝึกงาน” เป็นผลให้ข้าราชการมืออาชีพหมดกำลังใจ เพราะต้องทำงานกับรัฐมนตรีที่ไม่รู้งาน
นี่คือ วงจรอุบาทว์ของการเมืองแบบ “ตอบแทนด้วยเก้าอี้” การเมืองที่ไม่เคยมองประชาชนเป็นศูนย์กลาง แต่ใช้ประชาชนเป็น “บันได” เพื่อขึ้นสู่ตำแหน่ง แล้วลืมประชาชนผู้ลงคะแนนไปทันทีที่ได้ตำแหน่ง
ประชาชนกลายเป็นเพียงเครื่องมือในสมการหาเสียง ไม่ใช่ผู้รับประโยชน์จากนโยบายรัฐ
การเมืองไทยจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ถ้าเรายังเลือกรัฐมนตรีจากคนที่ “นำ ส.ส.เข้ามาได้มาก” และบ้านเมืองจะพัฒนาไปไกลไม่ได้ถ้าเรายังปล่อยให้กลไกการลงทุนทางการเมือง กลายเป็นใบเบิกทางสู่ตำแหน่งรัฐมนตรีเช่นนี้
ถึงเวลาแล้วหรือยังที่ “ตำแหน่งรัฐมนตรีต้องเป็นความหวังของคนไทยทั้งประเทศ ?”
………………………………………………………………………
หมายเหตุ: ข้อสงสัยดังกล่าวข้างต้นจึงเป็นข้อกังขาที่ผมและประชาชนทุกคนชอบที่จะต้องขอคำชี้แจงให้สิ้นสงสัยจากผู้เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ก็เพื่อปกป้องผลประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชน ด้วยเจตนาที่จะให้ประชาชนได้รับประโยชน์จากคณะรัฐมนตรีอย่างเต็มที่ โดยปราศจากข้อสงสัยใดๆ ทั้งสิ้นเท่านั้นเอง
