ตอน 6 ตุลา 19ตุลา 47 ปีที่ผ่านมา
วัน-เวลา ย้อนหลังผ่านไป…ไวเหมือนโกหก,อดีตสู่ปัจจุบัน 6 ตุลาฯ 19
พ.ศ.นี้ ปี 66 คนเกิดยุคนั้น อายุย่างก้าวเข้าสู่วัยกลางคน เขาโตไม่ทันได้เห็น….
อะไรเกิดขึ้นในบ้านในเมืองของเรา ที่จะนำมาเป็นบทเรียนได้ จากข้อเท็จจริงที่ได้รู้ได้เห็นในอดีต
มากกว่า..ข้อมูลที่คลาดเคลื่อน จากการ “แนวความคิด” ที่บิดพริ้ว ไปตามค่านิยมใหม่ ผูกโยงอยู่กับ ตำราบิดเบือน
14|ตุลา 16 คนไทยวัยหนุ่มสาวยุคนั้น…ในเครื่องแบบนักรบประชาชน ที่รวมนิสิตนักศึกษา ประชาชน ร่วมกันขับไล่ “ทรราช” ได้สำเร็จ
เป็นความทรงจำของคนไทยทุกคน ไม่ลืม “วันมหาวิปโยค” หลังจากนั้นเราได้รวมความสามัคคีอีกครั้ง เป็นวัน“วันมหาปิติ”ที่ในหลวง ร. 9 พระองค์ท่าน พระราชทานให้
อีกไม่นาน ผู้นำนิสิตนักศึกษา…เริ่มหลงอำนาจ คิดเป็นใหญ่ในแผ่นดิน ก็เริ่มแตกคอกันเป็น “ขวาจัด” กับ “ซ้ายจัด”
ความแตกแยกก็เกิดขึ้นอีกครั้ง…และค่อยๆลามไปสู่ความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ กลายเป็น “สงครามกลางเมือง” เกิดตามมา
ภาพทุกภาพที่ปรากฏ…บริเวณท้องสนามหลวง ผู้ถืออาวุธในมือ กำลังไล่ล่า พวกทีชุมนุมอยู่ในธรรมศาสตร์ ถูกทำร้าย ถูกลากตัวมาแควนคอตามต้นมะขาม…
ในที่สุด…รัฐบาลผสมที่มีผู้นำนักศึกษา เข้าไปชี้ทางการปกครอง ที่ขัดต่อความรู้สึกของประชาชน
ก็หนีตายกันไปคนละทิศคนละทาง…เข้าป่าไปอยู่กับพวกคอมฯที่ภาคใต้ บ้างก็หนีไปต่างประเทศ
นักการเมืองหัวซ้ายจัด… หนีเอาตัวรอดไปพึ่ง ผกค.ในหลายพื้นที่สู้รบกับฝ่ายทหาร ฯลฯ
ย่อเรื่องราวที่เห็นมากับตา…ในฐานะคนทำข่าวในสนามรบมาตลอด ทั้งเหตุการณ์ 14 ตุลา 16 และ 6 ตุลา 19 เวลา 47 ปีผ่านมา คือเรื่องจริงทั้งสิ้น
ที่เกิดกับแผ่นดินไทย… คนไทยในปัจจุบันนี้…ยังอยากจะย้อนแนวคิด จูงกันไปแบบเดิมๆกันอีก ก็คิดดู ความเจ็บปวดเหล่า มันเกิดกับชีวิตเรา ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ไม่มีใครช่วยเราได้….