(ตอน) เพื่อศักดิ์ศรีใครกันแน่!!

คำว่า….“ศักดิ์ศรี” ในยุคหนี่งสมัยหนึ่ง “ป๋าเปรม” ท่านยกขึ้นมาเป็นอุดมการณ์ แบบอย่างแห่งคุณค่า ต้องยึดมั่นชั้นสูงสุด!!

มาถึงยุคใหม่สมัยใหม่ความเชื่อ และศรัทธาต่อคำว่า “ศักดิ์ศรี” ถูกดัดแปลงแสลงใจ “ศักดิ์ศรี…คือทางตัน”

“เงิน” ต่างหาก…คือตัวกำหนดชีวิต ซื้อได้ทุกอย่าง ด้วย “อำนาจเงิน”

ภาพแห่งความชั่วร้าย…บิดเบือนความดีงามในตัวตนของมนุษย์ ที่ปลูกฝังกันมา ในเรื่องคุณงามความดี ศักดิ์ศรีแห่งมนุษย์

ที่จะต้องมี “คุณภาพและคุณธรรม” นำทาง…ถึงจุดที่หล่อหลอเอาไว้ ด้วยจิตสำนึกของ “ทุกคน” ต้องยึดมั่นถือมั่นนั่นเอง

แบบอย่างดีงามเหล่านี้…ถูกชี้นำในหมู่ “ข้าราชการ” ที่ประชาชน ทุกชนชั้น เห็นด้วยและคล้อยตามกันมา

ในที่สุด…มันก็ถูกฝังกลบไว้ ภายใต้อำนาจชั่วร้าย  “อำนาจใหม่” เงินตัวเดียว อยู่ค้ำบัลลังก์ได้ยั่งยืนกว่า…เป็นที่ยอมรับกัน

เดินเคียงข้างทุกอำนาจได้…อย่างมีศักดิ์ศรีเถื่อนๆ

ก็เพิ่งจะได้ยิน…ข้าราชการระดับอธิบดีฯ ลุกขึ้นมาปกป้อง “ศักดิ์ศรีของข้าราชการ” ก็นึกชื่นชมในอุดมการณ์ของท่านขึ้นมาทันที

ภูมิใจ…กับการแสดงความรู้สึกออกมา ที่คนรอบตัวท่านปรบมือให้

แต่ก็มีความรู้สึกส่วนตัว…ตัวละครที่ร่วมแสดง ทั้งฝ่ายผู้ร้ายและตัวประกอบ “พระเอก” มองดูก็พอจะพูดเข้าข้างตัวเองได้อยูบ้าง…

มันไม่ค่อยตรงปก…กับข้อมูลที่พวกท่านสืบทอดกันอยู่

ในหลายบริบทของหลักฐานการแสดง ที่เกี่ยวข้อง พอรับรู้ได้โดยทั่วไป…ไม่ถูกใจเราหลายช่วงคำพูด

แม้แต่กลุ่ม “ผู้ร้าย” ที่มาติดเบ็ด…และตัวประกอบอื่น จุดโน้มน้าวให้ผู้ชม…ชื่นชม ปรบมือให้ ยังไม่เต็มร้อย

ไม่สมราคา…ที่จะนำอุดมการณ์ ศักดิ์ศรีของช้าราชการ มาชูธง ในการเรียกคะแนนนิยม เพราะเหมือนมีอะไรซ่อนความจริงไว้ ในความเท็จ เพื่อ…ใครกันแน่!!

เหมือนจะเก็บซ่อนอะไรไว้ใต้พรหม…ที่คิดว่าไม่มีใครจะกล้ารื้อออกมาทั้งหมดได้

นอกจากฟ้าดิน และสิ่งศักดิ์สิทธิ์…ต้องกำหนดตัวผู้นำประเทศ ที่ไม่มัวแต่กลัวๆ กล้าๆ เกรงใจรัฐมนตรีฯ ย้อนไปรื้อนั่งร้านท่านเอา

ใช่ไหม….ท่านนักธุรกิจกินเมืองทั้งหลาย

#ชัยอารีย์ #สืบจากข่าว รายงาน