(ตอน) รำพึงรำพัน…”ภัย”รอบตัวเรา
มองไปทางไหน…ปัญหาใกล้ๆ ตัว มันก็โผล่ให้เห็นรอบทิศ ทั้งใน ภาครัฐ ภาคเอกชน และประชาชน !!
ต่างชี้ตัวปัญหาเหล่านั้น…ไปยังรัฐบาล ที่เขามองข้ามไป…เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น!!
ทั้งๆ เป็นหน้าที่ของรัฐฯ ที่ต้องใช้นโยบาย แก้ให้ถูกทาง…โดยเร่งด่วน!!
ภาคประชาชนเอง…ก็อย่าแค่นั่งรอ รัฐเอาเงินภาษีฯ มาแจก ต้องช่วยตัวเองบ้าง..อย่าให้เขามาปั่น เพื่อผลประโยชน์ ทางการเมือง เพื่อพวกเขา
ข้าราชการประจำ…ต้องสำนึกในหน้าที่ ได้ดิบได้ดี ต้องแสดงผลงาน กับความรับผิดชอบ ให้ปรากฏเห็นบ้าง
อย่ามองแค่ช่องทางผลประโยชน์ กับ ยศฐาบรรดาศักดิ์ เป็นเป้าหมาย เพียงด้านเดียว!!
ระดับล่างๆ ลงมา…ก็ต้องเป็นเครื่องมือเสริมทัพ เข้าให้ถึงปัญหาประชาชน!!
ท่านต้องสำนึกเสมอ…ท่านคือ ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มองเห็นปัญหาประชาชนของพระองค์ท่านด้วย
มองเห็นทางเดิน…สายเดียวกัน ที่พร้อมใจจูงมือนำตัว ออกจากความความเสื่อมทั้งหลายให้พ้นได้
พูดได้…แต่ยากลำบากเหลือเกิน ที่จะไปให้ถึงจุดหมาย ที่มีแสงสวางนำทางชัดเจน
ทั้งๆ ที่ เราต่างเห็นและพบเห็นกันอยู่…แค่อำนาจ ในสายงานของรัฐบาล ก้าวไม่พ้นผลประโยชน์ ที่นำเขาเติบโตได้นั่นเอง!!
ทั้งฝ่ายปกครองและฝ่ายปราบปราม.. ผู้นำระดับรัฐมนตรี และข้าราชการะดับปลัดฯ ที่ให้คุณมากกว่าให้โทษแก่ชาวบ้านได้…ท่านก็มองข้ามหัวพวกเราไป
“นาย” อยู่สูงแค่ไหน เขาก็หาทางเอื้อมให้ถึง…ตรงข้ามกับอำนาจหน้าที่เพื่อชาติเพื่อประชาชน…ข้ามหัวเราไปอย่างไม่ใยดี
เมื่อไหร่หนอ…เราจะเห็นทางออก ด้วยตนเอง… “ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” อยู่กับตัวเราแท้ๆ แต่ไม่นำมาใช้
“ประชาชาชนเข้มแข็ง…ประเทศมั่นคง” พวกเราคือกองทัพอำนาจที่แท้จริง แต่ไปตกอยู่ในกำมือ อำนาจพวกโกงชาติ!!
เขายึดอำนาจประชาชนไป แทบไม่เหลือแล้ว…ยังจะมานั่งงอมืองอเท้า เก่งแต่ปาก เสพแต่ยาบ้า สร้างปัญหาให้ครอบครัว
พ่อ-แม่ ตัวเองมันยังฆ่าโหดได้ทุกวัน มันคือข่าวเศร้าสลดใจ ที่ดังก้องแผ่นดิน รัฐบาลก็มีแค่สมองตีบตัน มองข้ามไปให้พ้นตัว
นี่คือ…เพียงแค่คำรำพึงรำพันซ้ำซาก
เพียงให้ท่านรับรู้ไว้บ้างว่า ทุกคนอึดอัดใจไปหมด กับนโยบายแห่งรัฐ สมบัติชาติ ถูกปล้นไปเป็นธุรกิจส่วนตัว…
เดินลอยนวลอยู่ได้อย่างเข้มแข็ง…เพราะเราประชาชน ไม่ใส่ใจชีวิตตัวเอง ตกต่ำติดดิน เพราะเหตุใด??
#สุคนธ์_ชัยอารีย์
#สืบจากข่าว รายงาน
