ข่าว…เด็กนั่งพี้กัญชาข้างถนนริมชายหาดพัทยา ระบุว่าเป็น “เด็กเร่ร่อนจอนจัด” ไม่มีหัวนอนปลายตีน…สังคมผู้ลากมากดี มีชนชั้น “ผู้ดีตีนแดง” ต่างออกมาคุ้ยกันใหญ่โต
พร้อมทั้งโยน “ขยะสังคม” ใส่เด็กด้อยโอกาส กลายเป็นโอกาสของ “นักออกแบบการเมือง” แนว “ปากว่าตาขยิบ”
ดาหน้าออกมา..ส่งเสริมความดีให้ตัว สาดความชั่วใส่หัวคนอื่น
เก็บขยะข้างถนน มาล้างใส่พานการเมือง เป็นสินค้าหาเสียงกับเด็กด้อยโอกาส สนุกปากกันไป
มันเลวสิ้นดี…ที่เราๆ ท่านๆ ทั้งหลาย ในยุคนี้ต้องมารับวัฒนธรรมการเมืองปัจจุบัน ในบริบทแบบนี้…ไช่ไหมครับ…?
ใครได้ประโยชน์ ใครเสียประโยชน์ จากการปั้นแต่ง เก็บภาพ “ชีวิตเด็กไร้ที่พึ่ง” นั่งพี้กัญชาตรงนั้น
ฉาวโฉ่…ชั่วช้าไปทั้งวงการ การเมือง และระรบราชการ
หลายคำพูด…อันปวดร้าว เมื่อเห็นภาพชีวิตเด็กไร้เดียงสา พูดออกมาเป็นคำบรรยายภาพ
“ประเทศไทยเรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร??”
จุดเสื่อมสุด…ที่ประจานให้คนมีอำนาจรัฐ ได้ร่วมกันละอายแก่ใจ…ได้บ้างไหม??
ครับ…ภาพเด็กพี้กัญชา ที่นักการเมือง 2 ฝั่ง เปล่งวาจาแสดงอาการท้าตีท้าต่อยกันไปมา
หาใช่ช่องทางแก้สิ่งเลวร้ายในสังคม ที่เกิดบนแผ่นดินนี้มากมายนั้น
เราแทบจะหมดความหวัง…จะได้เห็นตัวแทนที่พวกเราเลือกเข้าไปนั่งแก้ปัญหาของสังคม ในหลายบริบทนั้น
มีใครมองเห็นไหมครับ…เขาเข้าไปทำหน้าที่เพื่อประชาชนตรงไหน??
ปัญหาเด็กเร่ร่อนนอนข้างถนน…มากลายเป็น “จุดขาย” ทางการเมืองไปได้ยังไง??
บ้านนี้เมืองนี้….มีแต่ปัญหาการเมือง ที่ไม่แตกต่างกับปัญหาเด็กเร่ร่อน ข้างถนน
เป็นแบบอย่างที่ปรากฏให้เห็นตำตา พวกเรายังต้องการ “นักการเมือง” แบบนี้กันอีกหรือครับ.
ชัยอารีย์ #สืบจากข่าว : รายงาน
