(ตอน) ตำรวจ…กัดกันเอง!!
ระหว่างที่ต้องดูแลสุขภาพตัวเอง…ก็ยังไม่ละสายตาและมีรู้สึกร่วมกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นตลอดมา จึงได้รู้ในหลายบริบท
ที่หน่วยงานอำนาจรัฐ เป็นกับดักความยุติธรรม…ซ่อนไว้ใต้พรมมากมาย
เฉาะวงการตำรวจ…ที่พวกเขาหลุดปากออกมา กับการใช้อำนาจของตำรวจ กับข้อกล่าวหา ที่ตำรวจด้วยกันยัดใส่กัน…แตกต่างกันเหมือนฟ้ากับ “เหวนรก”
ฟังดูแล้ว…สะอื้นในอก!!
ตำรวจยัดข้อ “กล่าวหา” ประชาชนได้ แต่ ใครจะมากล่าวหาตำรวจ โดยไม่สอบสวน หรือไม่มีหลักฐาน..ไม่ได้
มันก็กลายเป็นวาทะกรรมที่ย้อนแย้งให้เห็น..ตรงกันข้ามกับ วลีที่ว่าไว้ “ไม่ฆ่าน้อง ไม่ฟ้องนาย ไม่ขายเพื่อน”
ใช้กับยุคสมัยปัจจุบัน…ไม่มีผลแล้วกับ…ตำรวจ!!
สมัยก่อน..เด็กๆ ในครอบครัวเดียวกัน ทะเลาะกัน ผู้ใหญ่จะด่าว่า “กัดกันเหมือนหมา” คล้ายๆ ตำรวจที่ทะเลาะกันนี่แหละ
วงการตำรวจเขาจะไม่ “กัดกัน” ให้สังคมดูหมิ่นเหยียดหยามเอา
เมื่อ…พวกพ้องน้องพี่ในวงสีกากี ระดับนายพลขึ้นไป “หันหลังชนกัน” เหมือนตั้งใจ “ล้มล้าง” ฆ่าให้ตายกันไปข้าง…ถึงขั้นไม่นับพี่มีน้อง เพื่อนร่วมรุ่นฯ
พี่น้องเพื่อนร่วมรุ่น โรงเรียนนายร้อยตำรวจ…เหมือนไม่นับพีนับน้อง ห้ำหั่นกันให้เห็นเช่นนี้
แล้วเรา…ประชาชน จะหาความยุติธรรมเบื้องต้นจากใคร?
ตำรวจมีไว้รับใช้ใครหรือ??
ใครคือ…หัวหลักหัวตอที่พอเป็นที่ยึดโยงต่อกันได้อีก
นายที่ยืนสูงค้ำหัวตำรวจอยู่…ก็ไม่ต่าง “ไม้หลักปักขี้เลน” โยนความรีบผิดชอบไปให้ “ที่มาของความขัดแย้ง” ว่ากันเอง
ตกลง…ตำแหน่งนายกฯ เอาไว้ค้ำอำนาจธุรกิจตนเอง แค่นั้นหรือ??
ประชาชนสิ้นหวังกับความหวัง ที่รัฐบาลโปรยไว้ให้รอ ก็ถึง “จุดเสื่อม” มองไม่ออกหรือไง?
อ๋อ…คำถามที่ว่า เมื่อวงสีกากีแยกแตกกัน วุ่นวาย ไปหมด ศรัทธาจากประชาชน จะหวังพึ่งใคร…ใครจะเป็นที่หวังที่พึ่ง
มีครับ…สายไหมต้องรอด ไง??
#ชัยอารีย์ #สืบจากข่าว รายงาน
