หมาหมู่…งูเห่า ในสภาผู้แทนฯ
คนที่เราเลือกเขาเข้าไปเป็น “ผู้แทนราษฎร” ชาวบ้านผู้ใช้สิทธิ์ส่วนใหญ่ เขา อยาก “เลือกคนดี”
มีแต่ งูเงี้ยวเขี้ยวขอ สัตว์มีพิษ เลื้อยคลาน เห่าหอนน่ารำคาญ
แต่ก็มีไม่น้อย เขาเข้ามาเป็นผู้แทนฯ ในนาม “พรรค” มีความเชื่อมโยงถึงกันได้…
จาก อำนาจแฝงอื่น ที่ถูกใจกับผลประโยชน์แลกเปลี่ยนผ่านมากันมา
เชื่อมโยง กับครอบครัวชาวบ้าน ที่คุ้นเคย มากกว่า “ผู้สมัคร” ตัวจริง…
“นโยบาย” ของพรรค หรืออำนาจหน้าที่ของ “ผู้แทน” ก็ต้องเดินตามชั้นบรรได…
พรรคไหนจะได้เป็น “รัฐบาล” ก็หน้าบานกันไป
ส่วนที่ยืนอยู่ข้างๆ พรรครัฐบาล คือ “ฝ่ายค้าน” เขาก็ต้องหาทางปีนป่ายค้นหาที่ทำกิน..ทางไหนดี
ก็ต้อง…ดิ้นรน -อ้างเพื่อประชาชนเข้าไว้ !!
ดิ้นไปดิ้นมา ก็แกว่งปาก “กัดกัน” อย่างที่พวกเรานั่งมองเห็นอยู่ในสภาฯอันทรงเกียรติ
ที่เกริ่นให้ฟัง…ทั้งหลายทั้งมวล ก็เพื่อจะกระตุ้น เตือนใจพวกเรา ที่เลือกเขาเข้าไป
มันสมราคาค่าหัว ที่พวกนักการเมือง เอามาเคาะใส่ คุณค่าและราคา แค่คอยนั่งดู เท่านั้นหรือ??
สารพัดสัตว์ แกว่งปากกัดกัน
หากมียุบสภาฯ เลือกตั้ง ตามข่าวลือ…ก็ต้องช่วยกันคิดให้รอบคอบ
ดูว่า…”คนที่เรารัก-พรรคที่เราชอบ” ส่งคนลงสมัครให้เราเลือก…
เป็นมนุษย์ หรือ สัตว์เลี้ยงในกรงทองของพรรคการเมืองไหนบ้าง??
พวกงูกับหมาข้างถนน จะหมดทางเลื้อยคลานไปชูคอ เห่าหอนในสภาฯ ให้รำคาญอีกต่อไป…ใช่หรือไม่??
