นายกฯสั่ง…”ล้อมคอก” ระบบราชการ…”นอกคอก”
ผู้ปกครอง….ทุกครอบครัว น้ำตาไหลปนเสียงสะอื้นอีกครั้ง ในวันไปรับร่าง ครู-ลูกศิษย์ ออกจากโรงพยาบาลตำรวจ…กลับบ้าน
ทุกคนที่ร่วมอาลัย…ไม่เฉพาะแต่ญาติพี่น้อง ในครอบครัวผู้สูญเสีย ต่างก้มหน้าสะอื้นร่ำให้ออกมา…
ใช่ภาพสุดท้ายตรงนั้นหรอก ที่เราเห็น…คนทั่วประเทศ ดูข่าวนี้อยู่ กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวเช่นกัน
สิ่งที่เกิดกับชีวิต และครอบครัว…ครู-นักเรียน เพื่อนๆที่เคยเดินจูงมือ หยอกล้อต่อกัน…จากนี้ไป
เหมือนขาดความผูกพัน มีกันมามากไปกว่าความรู้สึก ระหว่าง ครู กับ ลูกศิษย์
มากกว่าเพื่อนเล่น ในลานกว้าหน้าเสาธง…พวกเธอเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน
มันล่มสลายไปได้อย่างไร??
ใช่แล้ว…ร่องรอยความรัก ผูกพัน ในรั้วโรงเรียน ยังคงติดตาตรึงใจ ไม่รู้ลืม
แต่…ร่อยรอย ในความสูญเสียครั้งใหญ่หลวง ระดับ “โศกนาฏกรรม” มันจะทิ้ง “ความบกพร่อง” ในความรับผิดชอบ…
แค่…”วัวหายล้อมคอก” เท่าที่ผ่านมาแต่ละความบกพร่อง ของหน่วยงานรัฐ
มันไม่ได้ทำให้ “ความรับผิดชอบ” เหล่านั้น เกิดขึ้นเป็น “รูปธรรม” พอจะเชื่อได้
ต่อไปนี้ จะไม่เกิดความบกพร่องที่มีคำต่อท้าย “ทุจริตต่อหน้าที่”อีกได้หรือ??
หรือ..มี แค่ผลกระทบเบาบาง แค่ข้าราชการชั้นผู้น้อย เท่าที่มีให้เห็นมา…เท่านั้น!!
ใช่แค่…นายกฯ น้ำตาไหล รัฐมนตรีฯ เศร้าใจ ทุกคนสะอื้นตาม
ข้าราชประจำ ที่เห็นแก่ผลประโยชน์ ปล่อยให้ ผู้ประกอบการ เห็นแก่ได้ ฯลฯ
พร้อมใจมายืนเข้าแถวสารภาพผิด ต่อหน้าร่างไร้วิญญาณ 23 ชีวิต…
กล้าพอไหม??
คงหาคนใจถึงขนาดนั้น…ยากมาก
ครับ…ประเทศไทย อยู่ร่วมกันแบบ “มือใครยางสาวได้สาวเอา” เมื่อ “จับมือ” มาดมได้
ก็ต้องว่ากันไป…”ตามขั้นตอน” เพื่อให้เกิดความเป็นธรรม แก่ผู้ถูกกล่าวหา
ในที่สุด”คอก”ที่ล้อมไว้ ไร้ประโยชน์สิ้นดี
นายกฯ แพทองธาร…คงสร้างคอกไว้ มากกน่อย อย่าแค่ “ปากว่าตาขยิบ” อย่างที่เคยพบเคยเห็นก่อนหน้านี้
ร้องให้เถอะ…พี่น้อง แล้วรีบเช็ดน้ำตา หาคนมีความจริงใจ มาคอยคิด “ล้อมคอก” กันต่อไป.
